දිවැසේ සංකල්පනා

34 වසරකට පෙර මා සිටි නුඹ සමගඑක කාමරේ විපරිත වී ලනු ඇඳක රට ගොඩගන්න හැර වෙනතක් නැහැ අපටකියමින් වින්ද දහදුක් සිර මැදිරි තුල හිරු සඳු එලිය දැක වසරක් වත් නොවියනුඹ ටයරයක ගිනි වැදෙනා දිනය විය දිවිපිදු එවන් දහසක් යව්වනයෝ මැදකරුමෙට ඉතිරිවිය අපි අතලොස්ස අද වසර 34කට පසුවත් යලිත් මමඅප වැන්නවුන්...

එකමත් එක රටක් ………………………………… හැටනව ලක්ෂයක් දෙන දැන් හූල්ලනසුසුම් රැල් වැදී දිවයින ගිනිවදිනඑදා වේල වත් කන්නට නොමැති තැනතැන තැන ඉන්න උන් “දැන් සැපද” යි අහන හොදටම කලා කියමින් සැනසෙමු මිතුරවතුරෙන් දුවමු ඉන්ධන නම් නැත මිතුරදිනුවම කිරිබතුත් හැදුවා නොවැ මිතුරඇල්වතුරත් නිවලා දැන් බොමු මිතුර තිර පිටපත් නැතිව රගනා නලුවො ඇතීරගහල කොහිද...